Pudel duży

Jedna z ras psów, należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji pudli. Słowo pudel w języku starogermańskim oznaczało kałużę, we Francji psy tego typu nazywano barbetami ze względu na ich kosmate brody. Z historii tej rasy wyłania się opinia dotycząca pochodzenia z Islandii ,skąd sprowadzano na stary kontynent średniej wielkości psy zaganiające, krzyżowane następnie z psami myśliwskimi. W ten sposób otrzymywano osobniki o kosmatym włosie (czyli włosie pierwotnym dla pudla), który w związku z pełnionymi funkcjami przez te psy (dowodnymi) odpowiednio strzyżono. Nieprzypadkowo, w związku z tym faktem, klasyczne strzyżenie pudla najbardziej przypomina dawne przeznaczenie tych zwierząt.

 

Użytkowość:

Pies wykorzystywany dawniej do polowań, głównie na ptactwo wodne, dziś pełni przeważnie funkcje reprezentacyjne. Istnieją pudle, które dobrze nadają się do pracy z chorymi i niepełnosprawnymi ludźmi. To fakt, który pozwala je uznać za rasę nie tylko reprezentacyjną, ale i pomocną w kynoterapii.

Temperament:

W polowaniach ceniono jego zaciętość i upór. Są to psy towarzyskie.

Szata i umaszczenie:

Dopuszcza się umaszczenie czarne, szare (srebrne), białe, brązowe, morelowe, od niedawna także uznawane są psy czerwone, a w Stanach Zjednoczonych właściciele nie mają przeszkód w wystawianiu pudli np. o maści izabelowej.

Utrzymanie:

Ze względu na specyfikę włosa u tej rasy (  wyrasta ponad włos okrywowy, zwija się przez to spiralnie lub tworzy kędziory), aby uzyskać pożądany wygląd konieczna jest regularna i staranna pielęgnacja.

Popularność:

W Polsce jest to rasa mało popularna.