Pekińczyk

 

Jedna z ras psów należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji spanieli japońskich i pekińczyków.

Wyhodowana w Mandżurii, rasa ta do połowy XIX wieku znana była wyłącznie w Chinach. W Europie pojawiła się ok. 1860 roku, kiedy oddziały brytyjskie zdobyły Pałac Letni w Pekinie podczas drugiej wojny opiumowej. Strażnikom cesarskim nakazano zabić wszystkie pekińczyki, by nie wpadły w ręce Brytyjczyków, pięć sztuk jednak ocalało i trafiły one do Anglii. Jednego z nich podarowano królowej Wiktorii, która ochrzciła go imieniem Looty (Łup). Pierwszego przedstawiciela tej rasy pokazano w Wielkiej Brytanii w 1893 r. W roku 1900 z królewskiej hodowli angielskiej psy te przekazano do Niemiec i Holandii, a także do Ameryki.

Jak głosi legenda, psy te towarzyszyły Buddzie i w razie niebezpieczeństwa zamieniały się w lwy. Uważany za ucieleśnienie legendarnego pieska "Fu", który odpędzał złe duchy, pekińczyk czczony był przez Chińczyków jako półbóstwo - ludzie musieli składać mu pokłony, jego kradzież kara była śmiercią, a kiedy umierał cesarz w ofierze składano również jego pekińczyki, tak by również w życiu pozagrobowym mogły chronić zmarłego władcę. Przez wiele wieków rasa była trzymana i hodowana wyłącznie w cesarskim pałacu.

Pierwszy pekińczyk w Polsce pojawił się 1928 importowany z Australii.

Budowa:

Posiadają krótki, choć dobrze zbudowany zwłaszcza w przedniej części tułów. Głowa duża, szeroka, spłaszczona między uszami. Pysk szeroki i pomarszczony, profil zdecydowanie spłaszczony, kufa czarna. Oczy szeroko rozstawione, okrągłe, ciemne. Uszy w kszatłcie serca, opadające, z obfitymi frędzlami. Kończyny krótkie, tylne o lekkim kośćcu, przednie - o wygiętych kościach przedramienia. Łapy duże, płaskie, o wywiniętych przednich palcach. Ogon zawinięty nad grzbietem, wysoko osadzony, zawinięty w jedną stronę.

Zachowanie i charakter:

Pekińczyki są psami niezależnymi i nieufnymi wobec obcych, choć są swojemu opiekunowi wiernie oddane. Lubią spokój i raczej nie nadają się dla hałaśliwych i energicznych dzieci. W kontaktach z większymi psami, zaatakowane, potrafią walczyć w swej obronie, zaliczane są do psów odważnych i walecznych.

Użytkowość:

Współcześnie pekińczyki pełnią funkcje reprezentacyjne i są psami do towarzystwa.

Zdrowie i pielęgnacja:

Psy wymagają częstego czesania, nie wymagają jednak strzyżenia. Gubienie sierści jest dosyć znaczne. Mają małe wymagania co do ruchu i pokarmu.