Flyball

 

 

Flyball zapoczątkowany został przez Kalifornijczyka Herberta Wagnera, który w latach 70-tych skonstruował wyrzutnię piłek tenisowych. Później nowy sport dla entuzjastów psów został zaprezentowany w Toronto, gdzie zajęło się nim kilka psich ośrodków treningowych. Wkrótce różne kluby zaczęły tworzyć swoje drużyny i na początku lat 80-tych powstało North American Flyball Association (NAFA). Obecnie większość krajowych regulaminów flyball opartych jest właśnie na regulaminach NAFA.

Flyball to dyscyplina sportowa wymagająca od psa szybkości i dokładności. Polega na pokonaniu szeregu 4 płotków, wyjęciu piłeczki z maszyny znajdującej się na końcu szeregu i zaaportowanie jej znowu przez płotki do miejsca startu. Rozgrywane są konkurencje indywidualne i drużynowe. W zawodach drużynowych ścigają się na dwóch równoległych torach dwie drużyny psów, po 4 psy w każdej. Liczy się łączny czas całej drużyny. Płotki znajdują się w odległości 3 metrów od siebie, maszyna z piłką w odległości 4,5 metra od ostatniego płotka, punkt startu minimum 1,5 m od pierwszego płotka. Wysokość płotków o 10 cm niższa od najniższego psa z drużyny. W tej konkurencji pies startuje bez przewodnika.

Wyścig drużynowy odbywa się na zasadzie sztafety: pies przekracza linię start/meta pokonuje 4 płotki, musi uwolnić piłkę z maszyny i zaaportować ją swojemu przewodnikowi, wracając pokonuje jeszcze raz przeszkody, psy mijają się na lini start/meta. Drużyna, której psy zakończą wyścig bez błędu i w najkrótszym czasie zwycięża. Wszystkie psy, niezależnie od rasy mogą brać udział w zawodach, tytuły zdobywa się poprzez system punktowy oparty na czasie jaki drużyna potrzebuje na pokonanie dystansu.

Punktacja

Punkty przyznawane drużynie za czas:

- mniej niż 32 sekundy-każdy pies w drużynie otrzymuje 1 pkt
- mniej niż 28 sekund-każdy pies w drużynie otrzymuje 5 pkt
- mniej niż 24 sekundy-każdy pies w drużynie otrzymuje 25 pkt

Tytuły przyznawane za punkty:

- FD- Flyball Dog - 20 pkt
- FDX-Flyball Dog Excelent -100 pkt
- FDCh-Flyball Dog Champion - 500 pkt
- FM- Flyball Master - 5000 pkt
- FMX-Flyball Master Excellent - 10 000 pkt
- FMCh-Flyball Master Champion - 15 000 pkt
- ONYX-ONYX Award - 20 000 pkt
- FGDCH-Flyball Grand Champion - 30 000 pkt

Bikejoring

 

Bikejoring jest dyscypliną sportu zaprzęgowego rozgrywaną na dystansach sprinterskich w której jeden lub dwa psy ciągną rower połączone z nim liną z amortyzatorem. Trasa biegu liczy zazwyczaj ok. 6-8 km. Musher chcący wystartować w bikejoringu musi mieć co najmniej 15 lat. Zaprzęgi bikejoringowe bardzo często osiągają najwyższą średnią prędkość zawodów (np. ok 40 km/h).

Stanowi to o widowiskowości bikejoringu i pozwala zakwalifikować go do sportów ekstremalnych. Niestety zawody bikejoringowe w związku z presją zawodników bywają rozgrywane na śniegu co powoduje wzrost ryzyka uszkodzenia ciała lub sprzętu, szczególnie wśród mniej doświadczonych musherów.

Częstym problemem w czasie jazdy z psem bywa wkręcanie się liny w przednie koło, szczególnie na zjazdach i w momencie kiedy pies zwalnia. Problem ten rozwiązywany jest na dwa sposoby. Jeden to montaż aluminiowego pałąka pomiędzy rogami na kierownicy. który zaczyna się przed przednim kołem, stanowiącego niejako stelaż do oparcia liny, drugi to elastyczna, plastikowa sztyca ruchoma w poziomie, wyprowadzona jako przedłużenie górnej, poziomej rury ramy.

Chociaż bikejoring ma rodowód sprinterski w styczniu 2005 na średniodystansowych zawodach "Kaszubska Odyseja" w Przymuszewie, odbył się start na trasie długości około 20 kilometrów.

W Polsce bikejoring jest bardzo popularną formą sportu zaprzęgowego. Na wzrost jego popularności mogłoby wpłynąć wprowadzenie na stałe oddzielnej klasyfikacji psów rasowych oraz wprowadzenie na stałe bikejoringu do zwodów średniodystansowych, rozgrywanych w warunkach bezśnieżnych (kiedy zaprzęgi startują na wózkach).