Doberman

Jedna z ras psów, należąca do grupy psów w typie pinczera i sznaucera, molosów, szwajcarskich psów pasterskich oraz innych ras. Zaklasyfikowana do sekcji psów w typie pinczera i sznaucera, w podsekcji psów w typie pinczera.

Rasa wywodzi się z Niemiec, a jej nazwa pochodzi od nazwiska Karla Fryderyka Louisa Dobermanna (1834 - 1894) jej twórcy, pierwszego hodowcy, który był również lekarzem, poborcą podatkowym, policjantem i oprawcą. Nigdzie nie odnotowano jakich ras użył do stworzenia dobermana, ale były to prawdopodobnie: owczarek, rottweiler, wyżeł niemiecki, oraz być może beauceron z wyżłem weimarskim. W celu uszlachetnienia rasy w późniejszych latach, dobermana skrzyżowano z terrierem manchesterskim i greyhoundem, co poprawiło jego walory fizyczne oraz sylwetkę. Wyhodowane psy często były używane jako psy stróżujące i policyjne. Liczne stosowanie ich w służbie policyjnej doprowadziło wówczas do nadania im przydomka "psy żandarmów". W łowiectwie były używane przeważnie do zwalczania dzikich drapieżników.

 

Wygląd:

Doberman jest średnio - duży, silnie zbudowany, muskularny.

Budowa:

Budowa dobermana powinna sprawiać wrażenie kwadratowej, co jest typowe zwłaszcza dla psów. Długość tułowia od rękojeści mostka do guza siedzeniowego nie powinna u psów przekraczać 5%, a u suk 10% wysokości w kłębie.

Mechanizm ruchu:

Ma on duże znaczenie zarówno dla zdolności użytkowej, jak i eksterieru psa. Chód jest elastyczny, zwinny, swobodny i obszerny. Przednie kończyny wyrzucane są możliwie jak najdalej. Kończyny tylne zapewniają wydajną i elastyczną siłę napędową. Kończyna przednia z jednej strony i kończyna tylna z drugiej strony są jednocześnie wyprowadzane do przodu. Ogólne wrażenie chodu dobermana przypomina chód rasowego konia dorożkarskiego.

Szata i umaszczenie:

Najczęściej spotykanymi odmianami umaszczenia są: czarny - podpalany oraz czekoladowy i czekoladowy - podpalany. FCI nie dopuszcza innych odmian kolorystycznych, jednak istnieją dobermany: błękitne, izabelowate, białe. Sierść powinna być krótka, gęsta i ściśle przylegająca do ciała psa. Podszerstek jest niedopuszczalny.

 

Zachowanie i charakter:

Doberman powinien być nieufny w stosunku do obcych, nie zwracać uwagi na zaczepiające go psy, dzieci oraz inne zwierzęta. Godnie kroczyć przy boku swego pana. Pies ów, jako jeden z nielicznych jest tzw. "psem jednego pana". Doberman to zwierze bardzo inteligentne lecz nie tak jak oczekuje tego człowiek, - zrobi wszystko jeżeli będzie widział w tym korzyść dla siebie... Dobek to nie pies dla amatorów, gdyż potrzebne jest nie lada doświadczenia aby móc ów intelekt wykorzystać. Odważny i nieustraszony, zrównoważony ale ostry - cechy pożądane. Wymaga bliskiego kontaktu z człowiekiem oraz szkolenia w zakresie posłuszeństwa ogólnego - tzw. "mocnej ręki". Pełen temperamentu i energii, wymaga wyjątkowo sporej, codziennej porcji ruchu.

Użytkowość:

Pies obronny i stróżujący, towarzyszący, domowy. Współcześnie rasa ta, jest także zaliczana do ras psów służbowych - policyjnych.

Zdrowie i pielęgnacja:

Dobermany mają dość wrażliwy układ pokarmowy - powinny jeść karmę dobrej jakości, na ogół to pies zdrowy - późno starzejący się. Potrzebuje jednak ogromnej ilości ruchu, wskazane są wycieczki rowerowe. Powinien być wyczesywany co 2 dzień z martwego włosa.